Moxa

Moxeren (of moxibuctie) is één van de oudste, op de traditionele Chinese geneeswijze gebaseerde, therapieën. Moxa is bijvoetskruid (Artemisia vulgaris) dat langzaam en heftig brandt. Voor therapeutische toepassingen wordt het los gebruikt of in de vorm van een samengeperste staaf. Aangestoken geeft Moxa een weldadige infrarode straling af. Moxa kan op verschillende manieren worden toegepast. Het meest gebruikelijk is de toepassing op acupunctuurpunten. Directe moxibustie vindt plaats door van een beetje moxa een bolletje te "kneden" dat dan op een acupunctuurpunt wordt gelegd en wordt aangestoken met bijvoorbeeld een wierookstokje.Het acupunctuurpunt wordt hierdoor intensief gestimuleerd.

Een andere manier is om een moxastaafje boven het acupunctuurpunt te branden en dat, afhankelijk van de diagnose, langdurig en mild of kortstondig en heftig op het punt te laten inwerken. Ook kan moxa op een acupunctuurnaald worden vastgemaakt, waarbij de naald de warmte naar binnen geleidt. Weer andere manieren zijn om moxa te branden op een laagje zout (in de navel, bij chronische diarree en buikpijn), op een schijfje gember (bij bijvoorbeeld darmziekten en gewrichtsreumatiek) of op een schijfje knoflook (bij bijvoorbeeld chronische zweren). Het meest effectief is moxa in combinatie met een acupunctuur, maar moxa kan ook heel goed zelfstandig worden toegepast. In vele gevallen zal de acupuncturist je vervolgens aanwijzingen geven hoe je je verder zelf kunt behandelen met moxa.